بسیاری از داوطلبانی که در کنکور رشته مترجمی شرکت می‌کنند، به امید و انگیزه ترجمه کتاب‌اند. همه در خیال‌شان بعد از چهار سال خود را مترجم معروفی می‌بینند که کتاب‌شان پرفروش شده و جایزه بهترین ترجمه را به‌دست آورده‌اند. برآورده نشدن این آرزو را با سعید سبزیان، مترجم ادبیات داستانی و تئوری‌های ترجمه و مسعود هاشمی، مدرس ترجمه در دانشگاه آزاد در میان گذاشته‌ایم.

خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) – زمانی که وارد دانشگاه می‌شوند تا دو ترم اول که خبری از واحدهای ترجمه نیست؛ ‌سعی تقویت هرچه بیش‌تر مهارت‌های زبانی دانشجویان در زبان مقصد است. در ترم‌های بعد در ابتدا با تئوری‌ها آشنا می‌شوند و بعد هر نوع ترجمه فقط در 2 تا 4 واحد خلاصه می‌شود؛ ترجمه ادبی، سیاسی، مطبوعاتی،‌ شفاهی، مکاتبات و اسناد. در نهایت هم، "ترجمه انفرادی" را که به نوعی پایان‌نامه این دوره محسوب می‌شود، یا دانشجویان، خودشان به سختی انجام می‌دهند و یا زحمتش را به گردن دارالترجمه می‌اندازند.

علی ایمانی، استاد رشته زبان انگلیسی 

مهرداد ناظری-روزبه زعفرانی 

 هرساله مبالغ هنگفتی صرف آموزش زبان انگلیسی در نظام آموزشی ایران می‌شود، اما متاسفانه نتیجه‌ای که باید در یادگیری پدید آید، چندان مطلوب نیست. آمارها نشان می‌دهد که کم‌تر از پنج‌درصد ایرانی‌ها می‌توانند به زبان انگلیسی تکلم کنند. همچنین بیش از 92درصد از داوطلبان ورود به دانشگاه‌ها کم‌تر از 10درصد تست‌های مربوط به درس زبان انگلیسی را درست جواب می‌دهند. این موارد نشان می‌دهد که نظام برنامه‌ریزی آموزش زبان در ایران با معضلات جدی روبه‌رو است. دکتر علی ایمانی مدرس زبان انگلیسی در دانشگاه در این مورد می‌گوید:«در اکثر مدارس تدریس زبان با نوشتن الفبای انگلیسی و خواندن از روی کتاب آغاز می‌شود. درحالی که بر اساس توصیهء زبان شناسان، یادگیری زبان دوم با یادگیری همزمان مهارت‌های چهارگانه گوش دادن، صحبت کردن، خواندن و نوشتن همراه است که اگر ترتیب و تمام جوانب آن مورد توجه قرار نگیرد، یادگیری صورت نمی‌گیرد.» در مورد وضعیت فعلی آموزش زبان انگلیسی در مدارس گفت‌وگویی با این استاد دانشگاه انجام داده‌ایم که در پی می‌خوانید.